|
|
|
Steur - Polyodontidae en Acipenseridae
De steur ziet er prehistorisch en haaiachtig uit. Het is een indrukwekkende vis die ondanks zijn niet zo fraaie 'look' toch vele vijverliefhebbers weet te bekoren. De redenen hiervoor zijn legio, de steur is niet bang, wordt gauw tam en laat zich zelfs uit de hand voeren.
Kenmerken :
De steur behoort tot de primitiefste beenvissen. Het skelet bestaat grotendeels uit kraakbeen en een wervelkolom ontbreekt. De ruggengraat loopt tot in de bovenste staartvinlob door. De onderste staartvinlob is kleiner dan de bovenste. De vinnen zijn zo goed als onbeweegbaar waardoor een steur niet achteruit kan zwemmen. De steur is een typische bodemvis. Om voedsel te zoeken heeft hij aan de onderkant van zijn bek vier gevoelige baarddraden, daarmee tast hij de bodem af op zoek naar voedsel.
|
Steur Baery
|
Steuren kan men onderverdelen in twee grote families de polyodontidae(lepelsteuren) en de acipenseridae(sterlet). De lepelsteur is beslist geen vijvervis. Van de acipenser-familie wordt in de handel voornamelijk de guldenstaedti, de naccari, de sterlet, de stellatus en de witte steur aangeboden. Deze laatstgenoemde, uit Amerika afkomstige, vis kan erg groot worden en kan dus alleen in een grote vijver gehouden worden.
Een steur is weinig gevoelig voor de bekende visziekten. Toch is de steur zeker geen vis voor de beginnende vijveraar. Kleine hoeveelheden nitriet en ammonia of te weinig zuurstof in het water zorgt al snel voor problemen. Ook hebben steuren behoorlijk wat bewegingsruimte nodig waardoor ze ongeschikt zijn voor een kleine tuinvijver. Ook teveel waterplanten kunnen dodelijk zijn voor de steur, de vis kan er door zijn beperkte wendbaarheid in verstrikt raken. Als het dier dan niet op tijd gered wordt, verdrinkt hij.
Een steur kan zonder problemen met andere vissen worden gehouden, zolang u er maar op toeziet dat het voer, dat speciaal voor de steur bestemd is, niet door de andere vissen wordt opgegeten. Niet alleen is de steur slecht wendbaar, hij is ook behoorlijk slechtziend.
De andere vissen kunnen daardoor makkelijk het voer voor de neus van de steur wegkapen. Zorg er dan ook voor dat de vissen gescheiden gevoerd worden : aan de ene kant van de vijver de steur en aan de andere kant de overige vissen. De steur krijgt speciaal voer dat naar de bodem zinkt, zodat hij het met zijn, aan de onderkant van de kop geplaatste, bek van de bodem kan opeten. Het is ook mogelijk om de steur uit de hand te leren eten.
Naast het speciale steurvoeder lusten de dieren graag regenwormen, meelwormen en (rode) muggenlarven. De regelmaat van voeren in de winter is afhankelijk van de watertemperatuur. Steuren zijn bij lage watertemperaturen actiever dan andere vissen. Beneden de 5°C hoeven ze niet gevoerd te worden. Bij een watertemperatuur van 5-10°C worden ze wekelijks gevoerd en boven de 10°C dagelijks.
Opgelet :
De steur is zeer gevoelig voor het gif van slangewortel!!!
|
|
|
